Staat van aantrekkingskracht

Een natie in een ritme

In welke staat wilt u zich het liefst bevinden? Bij het woord staat denkt u misschien aan een nationaliteit of een door landsgrenzen begrensd territorium waarbinnen een groep mensen wonen die dezelfde geschiedenis delen en dezelfde idealen hebben, een natie of nationale staat. Zoiets als in de videoclip  'Rhythm Nation' van Janet Jackson, nu alweer bijna 30 jaar oud inmiddels. Die clip was zo gaaf omdat iedereen synchroon danste in een industriële setting. Door multilayering werd haar stem ook nog eens in meerdere lagen op elkaar geplaatst, een techniek in de late jaren '80 door de opkomst van computers in de productie van popmuziek erg populair was, en geweldig klonk. Lenny Kravitz is er beroemd mee geworden, en ik moet aan Paula Abdul denken, al werd gefluisterd dat bij haar ook wel stemmen van achtergrondzangeressen in de mix werden toegevoegd. Gemene roddels natuurlijk, en ook al is zij in een later stadium van haar loopbaan verguisd door de media omdat zij onder invloed van drank en pillen in de jury van American Idol zat, het maakte haar er niet minder leuk door. 'State of attraction,' een nummer dat ik zelf eerlijk gezegd meestal oversloeg, heeft nu, bijna dertig jaar later ineens een extra dimensie.

Gemoedstoestand

Een staat is ook een geestelijke toestand, een staat van welbevinden, een state of mind waarin wij onszelf bevinden. En daar draait het nu in werkelijkheid om, zoniet dan zal het daar in de toekomst wel mogelijk om gaan. Want wie zegt dat wij niet ook af en toe een beetje gaan playbacken, dat onze meningen gevormd gaan worden door een multitude van stemmen en invloeden op de achtergrond. En wiens intellectuele eigendom zal dan het onze zijn. En welke herinneringen zijn dan nog de mijne en de jouwe. Want wij zijn weldenkende wezens, die zich niet laten programmeren en dat ook hopelijk nooit zullen laten doen. Het zijn de speeltjes van de rijken der aarden, die nu ineens voor een grote groep mensen beschikbaar zijn. Rich experiences waar we niet altijd om gevraagd hebben en starre verbindingen tussen levensstijlen en life upgrades. En dat stemt tot nadenken. Iets met oud geld en oud zeer.

Aliens

Dat steeds meer mensen publiek bezit worden en ongevraagd door overheden in beeld worden gebracht is nu wel duidelijk. George Michael werd in 1998 al gearresteerd vanwege cruising op een openbaar toilet in een park in Londen. Omdat hij voortdurend gevolgd werd en door iedereen in beeld werd gebracht. En daar mag niks over worden gezegd? Laten we deze sterren respecteren om wat zij betekenen en betekend hebben, en hen zeker niet onttrekken aan het publieke debat. En laten we het ook niet meer over aliens hebben, want buitenaardse wezens vinden dat niet leuk. Wat wel een werkelijkheid is, is dat er statelozen zijn, die alkeen nog in e

Allemaal synchroon

Maar wat mij vandaag vooral aan het denken zette was de vraag of wij allemaal synchroon zullen dansen uiteindelijk, zoals Janet, en of wij voor eeuwig in de wachtstand zullen blijven staan. 'Two steps forward, two steps back,' zou Paula zeggen.Want dat dreigt wel te gebeuren wanneer we allemaal naar dezelfde stem luisteren. Dus laten wij als weldenkende mensen vooral voorzichtig zijn met zoethoudertjes, zolang we niet zeker weten wie die zoete koekjes gebakken hebben. En laat  er vooral ruimte zijn voor diversiteit. En die kan alleen bestaan, uiteindelijk, door niet alleen maar naar elkaar toe te schuiven, maar door soms ook onze verschillen te benadrukken. En concreet zal dat betekenen dat we ook op een andere manier moeten gaan kijken naar de verdeling van gelden, en tegelijkertijd ook naar andere waarden. Want één superstaat waarin alle neuzen dezelfde kant op staan, moeten wij misschien dan toch maar niet willen.

LEON mussche, LEONISCAREFUL